موسیقی جاز چیست؟

موسیقی جاز چیست؟

جاز نوعی از موسیقی است که بداهه‌پردازی بخش مهم آن را تشکیل می‌دهد. در بیشتر اجراهای جاز، نوازندگان در لحظه و آنی قطعاتی را می‌سازند و به صورت تک‌نوازی اجرا می‌کنند که نیاز به مهارت قابل توجهی دارد.

تنوع فوق‌العاده‌ای در موسیقی جاز وجود دارد، ولی در اغلب موارد موسیقی جاز بسیار ریتمیک است، از سوئینگ (swing)، ضرب‌ها و فاصله‌های کوتاه و خرامان، استفاده می‌کند و استفاده از بلونت یا بنت نت (bent/ blue note) در آن رایج است. بلونت، نتی است که متفاوت با زیروبمی استاندارد، اجرا می‌شود. فاصله این نت چیزی بین ربع پرده و نیم پرده است و در سبک‌های مختلف متفاوت است. به همین دلیل موسیقی در این سبک حالت ریتمیک فوق العاده‌ای دارد. الگوی رایج در این سبک موسیقی، الگوی «فراخوان و پاسخ» است که در آن یک ساز یا صدا یا بخشی از گروه به صدای ساز دیگر یا بخش دیگر گروه پاسخ می‌دهد.
طبیعت سبک موسیقی جاز

موزیسین‌های سبک جاز، اهمیت و ارزش بسیار زیادی برای حفظ فردیت خود قائل هستند. به همین خاطر شما وقتی ترومپ ‌نوازی مایلز دیویس را می‌شنوید، با صدایی متفاوت از ترومپ‌نوازی لویی آرمسترانگ مواجه می‌شوید.. به همین دلیل است که شما یک دوجین اجرای متفاوت از یک ترانه و آهنگ واحد از موزیسن‌های مختلف جاز، می‌بینید، چراکه هر خواننده یا نوازنده جاز اصرار دارد، سبک شخصی خودش را داشته باشد. این چنین است که موسیقی جاز این توانایی را دارد تا یک ملودی یا ترانه آشنا را به یک تجربه جدید تبدیل کند. سبک جاز می‌تواند چیزی را که همه می‌دانند و عمومیت دارد به چیزی شخصی و منحصر‌به‌فرد تبدیل کند. به این دلیل است که جاز را یک فرم هنری عالی می‌دانند و مردم آن را به عنوان «موسیقی کلاسیک آمریکا» در نظر می‌گیرند.

رشد و گسترش جاز تاریخچه موسیقی جاز در ایالات متحده به سال‌های اول قرن بیستم می‌رسد. شهر نیواورلئان واقع در دهانه رود می‌سی‌سی‌پی، نقش کلیدی در گسترش این سبک موسیقی ایفا کرد. جمعیت این شهر بیشتر از هر جای دیگری در جنوب متنوع بود و مردم آفریقایی، فرانسوی، کارائیبی، ایتالیایی، آلمانی، مکزیکی و بومیان آمریکا و هم‌چنین انگلیسی‌ها، به صورت تبارهای مختلف با یکدیگر در تعامل بودند. سنت‌های موسیقی سنتی آفریقایی-آمریکایی با دیگران مخلوط شد و به تدریج جاز از ترکیب رگ‌تایم، موسیقی نظامی، بلوز و انواع دیگر موسیقی ظاهر شد. در ابتدا جاز بیشتر برای رقص بود (در سال های بعد مردم عادت کردند که بشینند و به آن گوش دهند). پس از اولین ضبط‌های جاز در سال ۱۹۱۷، این سبک موسیقی به شکل گسترده، میان مردم پخش شد و به سرعت در حال گسترش بود. سیر تحول موسیقی جاز توسط یک سری از نوازندگان درخشان مانند لویی آرمسترانگ، دوک الیینگتون ، چارلی پارکر و مایلز دیویس رهبری شد. جاز به صورت مجموعه‌ای از سبک های مختلف از جمله جاز سنتی، سوئینگ (به عنوان مثال، به اجرای سوئینگ از بنی گوش کنید)، بی‌پاب، کول جاز و راک جاز و غیرو گسترش یافت. در همان زمان، جاز از ایالات متحده به بسیاری از نقاط جهان نفوذ کرد و امروز مراکز موسیقی جاز، نوازندگان جاز و جشنواره های جاز در بسیاری از کشورها وجود دارند.